اکبر حسین زاده؛ حسین فراهانی؛ لطیفه شفیعی
دوره 4، شماره 14 ، اسفند 1402، ، صفحه 87-104
چکیده
سکونتگاه‌های روستایی در سال‌های اخیر با هدف دستیابی به شرایط مساعد زندگی و ایجاد برابری، عدالت، کاهش فقر و نابرابری، ، بویژه نابرابری بین شهر ها و روستاها، در معرض طرح‌ها و پروژه‌های بزرگ عمرانی با حجم سرمایه‌گذاری بالا قرار گرفته‌اند تا زمینه تثبیت جمعیت را در روستاها فراهم کنند. این مقاله به بررسی و ارزیابی اثرات اقدامات عمرانی ...
بیشتر
سکونتگاه‌های روستایی در سال‌های اخیر با هدف دستیابی به شرایط مساعد زندگی و ایجاد برابری، عدالت، کاهش فقر و نابرابری، ، بویژه نابرابری بین شهر ها و روستاها، در معرض طرح‌ها و پروژه‌های بزرگ عمرانی با حجم سرمایه‌گذاری بالا قرار گرفته‌اند تا زمینه تثبیت جمعیت را در روستاها فراهم کنند. این مقاله به بررسی و ارزیابی اثرات اقدامات عمرانی انجام شده در تثبیت جمعیت روستایی دهستان اک پرداخته است. در همین راستا سؤال اساسی تحقیق این است که چه رابطه‌ای بین اقدامات عمرانی انجام شده و تثبیت جمعیت روستایی در محدوده مورد مطالعه وجود دارد. روش تحقیق از نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی و از نظر نوع کاربردی است. روش گردآوری اطلاعات به دو شیوه کتابخانه‌ای و میدانی است. جامعه آماری شامل 9 روستای دهستان اک می‌باشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به روش کمی با استفاده از داده‌های پیمایش میدانی و داده-های سرشماری (1395-1355) انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی شامل میانگین، میانه و انحراف معیار استفاده شد. سپس با استفاده از مدل آنتروپی، تعادل جمعیت و توزیع سکونت اندازه‌گیری شد و برای آزمون فرضیه از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌های حاصل از مدل آنتروپی نشان می‌دهد که در سنجش میزان پراکندگی و روند تغییر اندازه سکونتگاه‌ها میزان آنتروپی از مقدار 6/139 درسال 1355 به میزان 7/119 در سال 1395 کاهش یافته است. همچنین میزان آنتروپی پراکنش و توزیع فضایی جمعیت روستایی از مقدار 9/159 درسال 1355 به مقدار 2/148 در سال 1395 رسیده است. هر چه میزان آنتروپی کمتر باشد نشان دهنده توزیع متعادل است بنا براین بر اساس نتایج مدل، توزیع نظام سکونتگاهی و جمعیت در سطح دهستان متعادل‌تر شده است. همچنین نتایج حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری نشان می‌دهد که اثرات اقدامات عمرانی انجام شده در ابعاد مختلف با کاهش مهاجرت رابطه معناداری داشته و بیشترین ضریب همبستگی بین دو بعد اجتماعی و اقتصادی با ضریب 06/1 درصد می‌باشد.
